מער קיין פּחד ניט: I -דער פּאַסטעך!
כראָניק פון אַ
נײַער תּקופה אין ייִדישן לעבן: דעם פּאַסטעכס טאָג-בוך –
די ערשטע פאַזע
" ...
איינס און צוויי און דרײַ און פיר
וואָס מיר זײַנען, זײַנען מיר.
כאָטש מיר זײַנען יונג און קליין,
ווי די העלדן דאַרף מען גיין.
אַ פיסל, איבער אַ פיסל,
און שטײַפער, שטײַפער,
שטײַפער אַ ביסל.
שפּאַן, שפּאַן שטאָלץ
שפּאַן שטאָלץ און זיכער,
די קעפּלעך העכער, העכער, העכער!
..."
אויף דעם אַלוועלטלעכן וועב, וועגן דעם טרײַענגל-פײַער]